เอ๊ะ มีอะไรมาส่ง?

          “ว้าว…” โทระได้แต่อ่านจดหมายฉบับแรกในชีวิตซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น 

          ไม่ใช่แค่ในนิทาน เราทุกคนต่างเข้าใจความรู้สึกใจเต้นตึกตักตอนได้รับจดหมายหรือพัสดุสักอย่าง โดยเฉพาะยิ่งถ้าเราเดาไม่ออกว่าอะไรอยู่ในนั้น แถมบางครั้ง พอเปิดจดหมายออกดูแล้วก็ยิ่งใจฟูมากขึ้น จนบางทีเผลออ่านลายมือของคนอีกคนซ้ำไปซ้ำมาด้วยรอยยิ้มเหมือนกับเจ้าเหมียวโทระจากนิทานเรื่อง มาเขียนจดหมายกันเถอะ ก็เป็นได้

          จดหมายและการรอคอยเป็นเรื่องคลาสสิก หลายคนก็เลยซ่อนความรู้สึกลึกซึ้งไปบนแผ่นกระดาษ ในข้อความ ใต้รอยผนึกซองแน่นหนา และแม้ทุกวันนี้เทคโนโลยีจะทำให้การส่งข้อความหากันเป็นเรื่องรวดเร็วและง่ายแค่แตะปลายนิ้ว แต่พี่ ๆ ที่ TK Park ก็ยังอยากชวนเด็ก ๆ มาหัดเขียนและส่งจดหมาย เพื่อทักทายและเล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้คนที่เราแคร์ได้อ่าน ซึ่งคน ๆ นั้นอาจจะเป็นตัวเราเองก็ได้นะ ไม่มีกติกาห้ามสักหน่อย

          ถ้ายังหาแรงบันดาลใจในการเขียนจดหมายไม่เจอ ลองดูตัวอย่างจากเพื่อน ๆ ในนิทานเหล่านี้ก็ได้ ทั้งน่าประทับใจ และน่าสับสนอลหม่านอยู่ในโลกของจดหมายและการหยิบจับสิ่งของไปมาสารพัด (หนังสือทั้ง 6 เล่มนี้มีให้บริการอ่านและยืมกลับบ้านที่ TK Park)

          1. มาเขียนจดหมายกันเถอะ↗ (เรื่องโดย เคียว ยามาวากิ ภาพโดย อากิระ โอดะกิริ)

          เจ้าเหมียวโทระและเจ้าคุโระ สองเหมียวเพื่อนซี้กับการเขียนและส่งจดหมายเป็นครั้งแรก ทั้งความรู้สึกใจเต้น การรอคอยว่าจดหมายจะไปถึงอีกฝ่ายเมื่อไร จะมาถึงตนเองตอนไหน ลองอ่านเล่มนี้แล้วเด็ก ๆ จะรู้ว่าการส่งจดหมายหนึ่งครั้งเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายเลยนะ

          2. Fortune Cookies↗ (เรื่องโดย Albert Bitterman ภาพโดย Caldecott Medalist)

          คุกกี้เสี่ยงทาย คือขนมจากญี่ปุ่นที่มีคำทำนายอยู่ด้านใน นิทานเล่มนี้เล่าถึงหนูน้อยคนหนึ่ง ที่ตั้งแต่ได้รับคุกกี้เสี่ยงทายมา ก็ต้องวุ่นวายแบบไม่พักกับคำทำนายของแต่ละวันตลอดทั้งสัปดาห์! นอกจากความรู้สึกเอาใจช่วยแล้ว เด็ก ๆ จะยังได้รู้สึกตื่นเต้นเสมือนว่าเป็นคนรับคำทำนายเอง ด้วยลูกเล่นแสนสนุกในหนังสือที่เป็นการดึงคำทำนายจากคุกกี้ในแต่ละหน้าด้วย

          3. ริ้วรอยบนหน้าคุณยาย↗ (เรื่องและภาพโดย Simona Ciraolo)

          สมุดไดอารี่หรือริ้วรอยบนใบหน้า ก็คือการบันทึกเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงชีวิตหนึ่ง ซึ่งจะถือว่าเป็นจดหมายจากอดีตถึงตัวเองในอนาคตก็ได้ ริ้วรอยบนใบหน้าคุณยาย เล่าถึงความทรงจำที่มาพร้อมริ้วรอยบนใบหน้าของคุณยาย อย่างเช่นรอยย่นตรงหางตามาจากการยิ้มตาหยีจากความทรงจำแสนสุข ร่องจาง ๆ ข้างแก้มมาจากความเศร้าตอนที่ต้องบอกลา เมื่อได้อ่านถ้อยคำและภาพวาดอ่อนโยนจากเล่มนี้ เด็ก ๆ จะได้มองชีวิตด้วยสายตาตื่นตาตื่นใจขึ้นมาก ๆ เลย

          4. ฮานะจัง...กับจดหมายของใครนะ↗ (เรื่องและภาพโดย มิจิโกะ เอกะชิระ)

          ซองจดหมายก็บ่งบอกถึงผู้ส่งได้เหมือนกัน ฮานะจังได้รับจดหมายจากผองเพื่อนมากมาย แต่ไม่มีฉบับไหนที่เหมือนกันเลย บางฉบับก็เล็กจิ๋ว บางฉบับเป็นลายจุด เด็ก ๆ ที่อ่านนิทานเล่มนี้จะได้สนุกกับการเดาว่าใครกันนะ ที่เป็นผู้ส่งจดหมายแต่ละฉบับมาให้ฮานะ

          5. Tales from Acorn Wood: Postman Bear↗ (เรื่องโดย Julia Donaldson ภาพโดย Axel Scheffler) 

          เปิดและเปิดและเปิด นอกจากจะเปิดจดหมายแล้ว หนังสือในชุด Tales from Acorn Wood (เรื่องเล่าจากป่าลูกโอ๊ก) เล่มนี้ ยังชวนเด็ก ๆ ไปเปิดอีกสารพัดสิ่ง ทั้งประตูบ้านของผู้รับจดหมาย เตาอบ และอื่น ๆ แถมจดหมายยังเป็นคำบอกใบ้สำคัญที่ชวนให้เด็ก ๆ เดากันต่อ ว่าหลังจากผองเพื่อนในป่าได้จดหมายกันแล้ว พวกเขาจะทำอะไรกันต่อไป จะมีอะไรสนุก ๆ รออยู่ตอนท้ายหรือเปล่า

          6. เดี๋ยวเปิดให้นะ↗ (เรื่องและภาพโดย โยชิทานิ ชินสุเกะ)

          พอจะเปิดฝาขวดเองทีไร ก็รู้สึกว่ายากทุกที… จะมีวันที่เปิดเองได้หรือเปล่าหนอ บางวันเด็ก ๆ ก็อาจรู้สึกแบบนี้ นิทานเล่มนี้จะเป็นเหมือนจดหมายถึงเด็ก ๆ ทั้งในตอนนี้และในอนาคตว่า การเติบโตจะดำเนินไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป สิ่งที่ทำได้จะค่อย ๆ เพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน ถึงจะโตขึ้นมากขนาดไหน อาจจะโตจนเปิดฝาขวดเองได้อย่างสบายปรื๋อแล้ว แต่ถ้ามีวันที่หนักหนา ก็สามารถหันมาพึ่งพิงคุณพ่อคุณแม่ได้เสมอเลย

          อ่านจบแล้วก็หยิบดินสอและอุปกรณ์ที่ชอบ มาเขียนจดหมาย บันทึกความทรงจำ และส่งความรู้สึกกันดีกว่า!