แม้ สตีเฟน คิง หรือสตีเฟน เอ็ดวิน คิง น่าจะเป็นนักเขียนแนวสยองขวัญเลื่องชื่อที่อยู่ในใจใครหลายๆ คน ด้วยผลงานนวนิยายกว่า 65 เรื่อง และยอดขายรวมกว่า 350 ล้านเล่มทั่วโลก ยังไม่นับผลงานที่ได้รับการดัดแปลงสู่ภาพยนตร์และซีรีย์ที่น่าติดตามอีกนับไม่ถ้วน แต่แม้เขาจะเขียนเรื่องราวได้น่าขนลุกและครองใจแฟนได้เหนียวแน่นขนาดไหน น้อยคนที่จะรู้ว่า พ่อมดแห่งโลกสยองขวัญผู้นี้กลับมีเรื่องราวส่วนตัวสนุกๆ ที่ทำให้เราอดอมยิ้มไม่ได้อยู่บ้างเหมือนกัน ในบทความนี้ TK Park จึงอยากให้ทุกคนพักจากความน่ากลัวในเรื่องราวของสตีเฟน คิง แล้วลองสำรวจเรื่องราวสุดแปลกของพ่อมดแห่งโลกสยองขวัญผู้นี้ไปพร้อมกัน
1. กลัวตัวเลข “13” เป็นที่สุด
เริ่มจากเรื่องราวที่ใครหลายคนอาจจะไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าแม้ สตีเฟน คิง จะประสบความสำเร็จมากมายขนาดไหน สิ่งเดียวที่เขายังล้มเหลวและพ่ายแพ้อยู่เสมอก็คืออาการ “triskaidekaphobia” หรือโรคกลัวหมายเลขสิบสาม ซึ่งสตีเฟน คิง กล่าวว่าเขาเป็นโรคนี้มาตั้งแต่จำความได้ จากตรงนี้ หลายคนอาจจะคิดภาพไม่ออก เขาเคยกล่าวไว้ด้วยตัวเองในบทสัมภาษณ์ของเขาว่า “ไม่ว่าจะเป็นงานเขียนเล่มไหนก็ตาม ผมจะไม่หยุดเขียนที่หน้าสิบสาม ผมจะเขียนต่อเรื่อยๆ จนกว่าจะอยู่ในเลขหน้าที่ปลอดภัย” ประโยคนี้อาจฟังดูไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนัก แต่คิงยังเสริมอีกว่า “ผมไม่ได้หนีแค่เลขสิบสามเท่านั้นนะ แต่ถ้าผมต้องลงบันไดสิบสามขั้น ผมจะก้าวข้ามสองขั้นสุดท้ายให้มันรวมกันได้แค่สิบสอง และถ้าคุณคิดว่าผมลำบากไม่พอละก็ ลองคิดตอนที่ผมเขียนหนังสือแล้วต้องหนีตัวเลขที่หน้าหลังรวมกันได้สิบสามอย่าง 94, 193 หรือ 382 ดูสิ”
2. งานของเลิฟคราฟท์เป็นสิ่งที่ผลักดันให้เขาอยากเป็นนักเขียน
หลายคนอาจคิดว่าสุดยอดไอดอลน่าจะเป็นนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่สักคน แต่ความจริงแล้ว การตกหลุมรักในงานเขียนของ สตีเฟน คิง เริ่มต้นง่ายๆ จากการเจอหนังสือเล่มหนึ่งที่หน้าปกเป็นรูปปีศาจของ เอช. พี. เลิฟคราฟท์ เรื่อง The Lurker at The Threshold
3. โชคร้ายแห่งชีวิต
หลายๆ คนอาจรู้แล้วว่าสตีเฟน คิงจบปริญญาตรีสาขาภาษาอังกฤษจากมหาวิทยาลัยในรัฐเมน สหรัฐอเมริกา แต่อาจไม่รู้ว่าหลังจากนั้น สิ่งที่เขาอยากทำมากที่สุดคือการสอนหนังสือ ซึ่งเขาไม่ได้เดินตามความฝันของตัวเองในทันทีเพราะเขาต้องทำงานขลุกอยู่ร้านซักรีดช่วงใหญ่ๆ เพื่อประทังชีวิต ก่อนจะได้งานสอนภาษาสมใจที่แฮมป์เดน อะคาเดมี ซึ่งเขาได้ออกมาเปิดเผยภายหลังว่าช่วงนั้นเป็นช่วงที่เขารู้สึกโชคร้ายเอามากๆ
4. ความจริงเกี่ยวกับนวนิยายเรื่อง Carrie
แม้นวนิยายเรื่อง Carrie จะเป็นนวนิยายเรื่องแรกที่สร้างชื่อให้สตีเฟน คิง แต่ความจริงแล้วตอนแรกสุดเรื่องราวทั้งหมดถูกเขียนในแบบเรื่องสั้น ก่อนที่ทาบีธาภรรยาของคิงจะบอกให้เขาเขียนต่อไปจนมันกลายเป็นนวนิยายในที่สุด ซึ่งเมื่อหนังสือเล่มนี้ออกจำหน่าย เขาจึงเขียนอุทิศหนังสือเล่มนี้ให้แก่ภรรยาของเขา
5. ชื่อดั้งเดิมของนวนิยายเรื่อง Salem Lot’s นั้นแย่เอามากๆ
ชื่อดั้งเดิมของนวนิยายเรื่อง Salem Lot’s นั้นจริงๆ แล้วคือ Second Coming แต่แล้วทาบิธาภรรยาของคิงได้เดินมาบอกเขา (อีกครั้ง) ว่า “ฉันว่าชื่อเรื่องมันเหมือนเรื่องบนเตียงห่วยๆ” คิงจึงตัดสินใจเปลี่ยนมาใช้ชื่อในปัจจุบันแทน
6. คิงมีเรื่องที่เขาเสียใจในชีวิตแค่เรื่องเดียว
นีล ไกแมน เพื่อนนักเขียนของคิงเปิดเผยว่าถ้าย้อนเวลาได้ คิงไม่อยากเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตของเขาเลย ยกเว้นเพียงเรื่องเดียวคือการที่ตัวเขาไปโผล่อยู่ในโฆษณาของอเมริกัน เอกซ์เพรส
7. เจ้าแห่งวงการภาพยนตร์
อีกหนึ่งความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของคิงคือการที่นวนิยายของเขาถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์มากที่สุดเมื่อเทียบกับนักเขียนคนอื่นๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่
8. พบรักกับซอมบี้
ถ้าหากถามถึงภาพยนตร์ในดวงใจละก็ คงหนีไม่พ้นหนังซอมบี้เรื่อง 28 Days Later อย่างแน่นอน เพราะคิงเคยเหมารอบฉายเพื่อดูภาพยนตร์เรื่องนี้ คิดเป็นตั๋วทั้งหมดราวๆ 275 ใบเลยทีเดียว
9. โรคภัยต่างๆ ทำให้ตัวเขารอดจากสงครามเวียดนาม
สตีเฟน คิงรอดจากการเกณฑ์ทหารเพื่อรบในสงครามเวียดนามเนื่องจากหน่วยราชการพบข้อบกพร่องสี่อย่างที่ทำให้เขาไม่สามารถปฏิบัติภารกิจได้คือ ความดันเลือดสูง สายตาบกพร่อม เท้าแบน และเยื่อแก้วหูฉีกขาด
10. ล้อเล่นนิดเดียวก็ไม่ได้
ช่วงหลังจากที่คิงประสบอุบัติเหตุที่เกือบทำให้เขาเอาชีวิตไม่รอดในปี 1999 พยาบาลทุกคนที่อยู่รายล้อมตัวเขาได้รับคำสั่งเหมือนกันทุกคนว่า “ระหว่างนี้ห้ามเล่นมุขเกี่ยวกับนวนิยายเรื่อง The Misery (ความโศกเศร้า) เป็นอันขาด”
ข้อมูลอ้างอิง
https://en.wikipedia.org/wiki/Stephen_King
https://www.biography.com/writer/stephen-king
https://www.shortlist.com/news/20-things-you-probably-didnt-know-about-stephen-king