ดินสอพอง
ดินสอพองหรือ มาร์ลสโตน จัดอยู่ในสมุนไพรจำพวกแร่ธาตุ หรือเรียกว่าเครื่องยาธาตุวัตถุ เป็นยาสมุนไพรเก่าแก่ปรากฏมีอยู่ใน “ตำราพระโอสถพระนารายณ์” คนโบราณมักใช้นำมาทำแป้งประร่างกายเพื่อให้เย็นสบาย เมื่อผสมน้ำหอมเข้าไปด้วยกลายเป็นแป้งกระแจะ มีสรรพคุณแก้ผิวหนังแพ้ ลมพิษ ผด ผื่น และคัน และเป็นยาห้ามเหงื่อทำให้ร่างกายเย็นสบาย ไม่ทำให้ร่างกายเหนียวเหนอะ สามารถป้องกันแดดและยังช่วยขจัดสิวเสี้ยนอีกด้วย
น้ำอบน้ำปรุง
“น้ำอบ” เป็นคำที่เรียกใช้เครื่องหอมที่เป็นน้ำ ใช้เป็นเครื่องประทินผิว การทำน้ำอบจะใช้ดอกไม้สดที่มีกลิ่นหอม เช่น ดอกมะลิ ดอกแก้ว ดอกชมนาด ฯลฯ เนื้อไม้ ยางไม้ เช่น ผิวมะกรูด แก่นไม้จันทน์ เปลือกชะลูด โดยนำมาอบ ร่ำ ในน้ำให้มีกลิ่นหอมเย็นเป็นธรรมชาติ มักทำใช้กันในครัวเรือน และใช้กันวันต่อวัน เพราะถ้าทิ้งไว้นานกลิ่นของดอกไม้สดจะเปลี่ยน
ส่วน “น้ำอบไทย” คือ น้ำที่อบด้วยควันกำยาน หรือเทียนอบ (ทำจากผิวมะกรูด กำยาน น้ำตาลแดง ขี้ผึ้ง และจันทน์เทศ) และนำมาปรุงด้วยเครื่องหอม มีลักษณะเป็น น้ำใสสีเหลืองอ่อนๆ ซึ่งมีความแตกต่างจากน้ำหอม หรือน้ำอบฝรั่ง ปัจจุบันจะนำไปใช้ในพิธีกรรมต่างๆ เช่น งานมงคลสมรส งานสงกรานต์ งานขึ้นปีใหม่ สรงน้ำพระ การรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ และใช้ในงานศพ เป็นต้น
ผ้าขาวม้า
คำว่า “ขาวม้า” เพี้ยนมาจากคำว่า “กามาร์ บันด์” (Kamar band) ในภาษาเปอร์เซีย หมายถึง เข็มขัด ผ้าพัน หรือคาดสะเอว ซึ่งคำว่า “กามาร์” หมายถึง เอว หรือท่อนล่างของร่างกาย ส่วนคำว่า “บันด์” แปลว่า พัน หรือ คาด
“ผ้าขาวม้า” มีลักษณะเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า ส่วนใหญ่ทอมาจากฝ้าย แต่บางครั้งอาจทอจากเส้นไหม ในบางท้องถิ่นนิยมทอจากเส้นด้ายดิบและเส้นป่าน นิยมทอสลับสีกันเป็นลายตาหมากรุกหรือเป็นลายทาง เป็นผ้าอเนกประสงค์ เช่น ใช้ห่อของเก็บสัมภาระในการเดินทาง ปูที่นอน นุ่งอาบน้ำ ใช้เช็ดร่างกายหรือโพกศีรษะกันแดด