เณรน้อยไม่ทันคิดถึงบาปกรรมของการโกหกพระสงฆ์
เพียงแต่ขอเอาตัวรอดไปก่อนเท่านั้น พระภิกษุชรานึกขำอยู่ในใจ
แต่ยังปั้นสีหน้าดุใส่เณรน้อย
“เออ ถ้าหมากินก็แล้วไป แต่ถ้าใครมันมากินกล้วยข้า
แล้วบอกว่าหมากิน ขอให้มันตายไปแล้วเกิดเป็นหมา ดีไหมเณร
เอ้า ให้เป็นหมาที่มีฤทธิ์ด้วย ให้มีขนสีเหลืองทอง
เหาะเหินเดินอากาศได้ พูดภาษาคนได้ด้วยเอ้า! ”
สุวรรณเมกฆะกับหมาขนคำ เป็นหนังสือ 1 ใน 7 เรื่อง ในชุด วรรณกรรมเยาวชนภาคเหนือ จากโครงการนิทานพื้นบ้าน 4 ภาค ประกอบด้วยนิทานภาพสำหรับเด็กอายุไม่เกิน 9 ปี และวรรณกรรมสำหรับเยาวชนอายุ 9 ปีขึ้นไป เป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินงานเพื่อจัดตั้งอุทยานการเรียนรู้ส่วนภูมิภาคโดยจัดทำเนื้อหาสาระในรูปแบบที่เด็กและเยาวชนสนใจ ซึ่งสามารถสื่อให้เห็นความเป็นตัวของตัวเอง ได้รับรู้ถึงความหลากหลายทางวัฒนธรรมอันล้ำค่าในท้องถิ่น รวมทั้งการรักษาและสืบทอดมนต์เสน่ห์แห่งนิทานพื้นบ้าน